Σκοπός της έρευνας ήταν η διερεύνηση του βαθμού προσήλωσης στην άσκηση, ατόμων που συμμετείχαν σε προγράμματα υπαίθριων δραστηριοτήτων οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως και η εξέταση των ανασταλτικών παραγόντων σε άτομα με διαφορετικό βαθμό προσήλωσης. Δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 120 ενήλικα άτομα (Ν=120), (75% γυναίκες, 25% άνδρες). Για την αξιολόγηση των ανασταλτικών παραγόντων συμπληρώθηκε το ερωτηματολόγιο των Alexandris και Carroll (1997a) αποτελούμενο από πέντε διαστάσεις: έλλειψη χρόνου, ατομικοί / ψυχολογικοί, φυσικό περιβάλλον / δραστηριότητες, κόστος και έλλειψη παρέας. Για την μέτρηση της προσήλωσης στην υπαίθρια αναψυχή χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο των Funk και James (2006) το οποίο περιλάμβανε τέσσερις διαστάσεις: γνώση, ενδιαφέρον, σημαντικότητα και αφοσίωση. Τα αποτελέσματα από την ανάλυση συστοιχιών (Cluster analysis) ανέδειξαν τρεις ανεξάρτητες ομάδες ατόμων με διαφορετικό βαθμό προσήλωσης. Στην ανάλυση διακύμανσης (ANOVA) μεταξύ των πέντε διαστάσεων των ανασταλτικών παραγόντων και των τριών ομάδων που προέκυψαν, βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις διαστάσεις «ατομικοί / ψυχολογικοί», «έλλειψη χρόνου» και «έλλειψη παρέας». Τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν ότι η προσήλωση στην άσκηση είναι άμεσα συνδεδεμένη με τους ανασταλτικούς παράγοντες και είναι μια πολύ σημαντική μεταβλητή καθώς σχετίζεται με την ανάπτυξη της μακροχρόνιας συμμετοχής σε προγράμματα αναψυχής.
ανασταλτικοί παράγοντες, προσήλωση στην άσκηση, υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής