Περιβαλλοντικό Ενδιαφέρον, Ανθρώπινη Συμπεριφορά και Συμμετοχή σε Υπαίθριες Δραστηριότητες Αναψυχής

Tα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη ώθησαν πολλούς ερευνητές στη μελέτη της αλλαγής των βασικών ανθρώπινων αρχών, αξιών, στάσεων και συμπεριφορών απέναντι στη φύση και την προστασία της (Dunlap & Van Liere, 2008; Ewert, Place, & Sibthorp, 2005; Kaplan, 2000; Trobe & Acott, 2000; Zelezny, & Schultz, 2000). Στόχος της παρούσης ανασκοπικής μελέτης ήταν η διερεύνηση: α) των εννοιών ‘του περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος’ και ‘της περιβαλλοντικά υπεύθυνης συμπεριφοράς’, ως ανθρώπινες αξίες, β) της μεταβολής αυτών μέσα από την επαφή του ανθρώπου με τη φύση και τη συμμετοχή του σε προγράμματα υπαίθριων δραστηριοτήτων και γ) της ενεργοποίησης των ατόμων με ανάπτυξη δεξιοτήτων για την προστασία του περιβάλλοντος. Γενικότερα στη βιβλιογραφία, οι περισσότερες σχετικές μελέτες χρησιμοποίησαν ως δείγμα, απλούς κατοίκους μιας περιοχής, φοιτητές ή μαθητές που εμπλέκονταν σε δραστηριότητες στη φύση. Επιπλέον, έχει μελετηθεί η συμμετοχή ατόμων σε προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για να βρεθεί πότε και κατά πόσο εκδηλώνουν θετική περιβαλλοντικά υπεύθυνη συμπεριφορά (Blake 2001; Kaiser, 1998; Kaiser, & Biel, 2000; La Trobe & Acott, 2000; McGuire, 1992). Τα αποτελέσματα των σχετικών ερευνών δείχνουν ότι η συμμετοχή ατόμων σε δραστηριότητες στη φύση επιδρά θετικά στις παραπάνω αναφερόμενες ανθρώπινες αξίες, επηρεάζοντας τη στάση και τη συμπεριφορά των ατόμων. Σημαντικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση, παίζει ο τύπος της υπαίθριας δραστηριότητας που εμπλέκεται το άτομο, ενώ η τοποθεσία υλοποίησής της πιθανά να ενισχύει την ανάπτυξη μιας γενικά περιβαλλοντικά υπεύθυνης συμπεριφοράς. Συμπερασματικά, η προσθήκη υπαίθριων κινητικών δραστηριοτήτων σε περιβαλλοντικά προγράμματα που υλοποιούνται από διάφορες οργανώσεις και φορείς, αποτελεί πρόταση για μελλοντική ενεργή συμμετοχή των πολιτών στην προστασία του περιβάλλοντος.