Διερεύνηση της «Προδιάθεσης Ανάληψης Ρίσκου» σε Ακραία Αθλήματα και Ριψοκίνδυνες Υπαίθριες Δραστηριότητες: Η Περίπτωση των Ελλήνων Ορειβατών

ΗΈνας από τους κύριους λόγους της συμμετοχή ατόμων σε ακραία αθλήματα, ή δραστηριότητες αναψυχής, αποτελεί το αντίστοιχο επίπεδο παρουσίας ρίσκου σε αυτές τις δράσεις. Το ρίσκο γίνεται αντιληπτό από κάθε άτομο διαφορετικά, ενώ καταγράφεται διά μέσου του ψυχολογικού ατομικού χαρακτηριστικού της «Αναζήτησης Διέγερσης-Συναισθημάτων» (Zuckerman, 1994). Η παρούσα έρευνα διερεύνησε την πιθανή ύπαρξη διαφορετικού επιπέδου έντασης στο γνώρισμα της «Αναζήτησης Διέγερσης-Συναισθημάτων» μεταξύ ορειβατών διαφορετικής ορειβατικής εμπειρίας, φύλου και ηλικίας (Ν=327, Άντρες 67%, Γυναίκες 33%). Ως όργανο μέτρησης χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα «Αναζήτηση Διέγερσης-Συναισθημάτων» («Sensation Seeking Scale», Zuckerman, 1994) τροποποιημένη στα ελληνικά (Μπελογιάννης, 2008). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των υποομάδων διαφορετικής εμπειρίας (F(2,324)=7.9, p<.001). Οι «έμπειροι» ορειβάτες (Μ=25.93) σημείωσαν τιμές μεγαλύτερες και από τους «αρχάριους» ορειβάτες (Μ=25.08) και τους «πεζοπόρους» ορειβάτες (Μ=20.58). Τα αποτελέσματα της έρευνας υποστήριξαν ότι α)η «Αναζήτηση Διέγερσης-Συναισθημάτων» αποτελεί καθοριστικό παράγοντα επιλογής της ορειβασίας ως ακραίο άθλημα, μόνο σε επίπεδο «αρχαρίων», β)η «αναστολή προς το ρίσκο» απετέλεσε στοιχείο διαφοροποίησης των «έμπειρων» από τους «αρχαρίους» ορειβάτες. με τους «έμπειρους» ορειβάτες να σημειώνουν χαμηλότερες τιμές, γ)οι γυναίκες ορειβάτες συμμετείχαν στο άθλημα της ορειβασίας κυρίως για να βιώσουν νέες εμπειρίες και όχι να γευθούν την «αδρεναλίνη» του αθλήματος, δ)η εμπλοκή των γυναικών σε σοβαρότερες και πιο ριψοκίνδυνες μορφές ορειβασίας δείχνει να σταματά λόγω της ύπαρξης υψηλών τιμών «αναστολής προς το ρίσκο».