«Ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων παιδιών που συμμετέχουν σε τυπικές κατασκηνώσεις και σε κατασκηνώσεις με προγράμματα υπαιθρίων δραστηριοτήτων»

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνήσει εάν η συμμετοχή στην κατασκήνωση μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων. Πιο συγκεκριμένα, να εξετάσει μεταβολές στις αντιλήψεις για την ατομική και ομαδική εργασία, καθώς και σε διαστάσεις κοινωνικής συμπεριφοράς πριν και μετά τη συμμετοχή των παιδιών σε διαφορετικού τύπου κατασκηνώσεις. Στην έρευνα συμμετείχαν 142 παιδιά (56 αγόρια και 86 κορίτσια) ηλικίας από 11 έως 15 ετών (Μ.Ο. 13.46 ± 1.29). Από τους συμμετέχοντες, 62 ήταν σε κατασκήνωση υπαιθρίων δραστηριοτήτων αναψυχής και 80 ήταν σε τυπική κατασκήνωση. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν την κλίμακα Αισθημάτων για την ομαδική εργασία και την κλίμακα εκτίμησης κοινωνικής συμπεριφοράς την πρώτη και την τελευταία μέρα της κατασκηνωτικής περιόδου. Αναλύσεις διακύμανσης με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις έδειξαν ότι στα παιδιά που συμμετείχαν στις κατασκηνώσεις που στο πρόγραμμά τους περιλαμβάνονταν προγράμματα υπαιθρίων δραστηριοτήτων αναψυχής αυξήθηκε η προτίμηση για την ομαδική δουλειά σε σύγκριση με τα παιδιά που συμμετείχαν σε τυπική κατασκήνωση, στα οποία αυξήθηκε η προτίμηση για την ατομική δουλειά. Επιπλέον βρέθηκε ότι οι τιμές στη μεταβλητή της ενσυναίσθησης αυξήθηκαν για το σύνολο των συμμετεχόντων. Συμπερασματικά, η παρούσα έρευνα δείχνει ότι η συμμετοχή σε κατασκήνωση μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων. Ωστόσο, ο τύπος της κατασκήνωσης και ο ανάλογος σχεδιασμός ομαδικών δράσεων στα πλαίσια των προγραμμάτων κάθε κατασκήνωσης λειτουργεί καταλυτικά προς αυτή την κατεύθυνση.